Heyhey!

Ik zit nu al bijna 2 weken in Amerika en ik heb al zoveel gedaan, ik weet nieteens waar ik moet beginnen.. hahaha

Woensdag 6 augustus was het voor mij dan eindelijk zo ver, mijn droom zou werkelijkheid gaan worden..
Ik moest om half 5 al opstaan om naar het vliegveld te gaan want we moesten daar uiterlijk 6 uur aanwezig zijn.
Eenmaal op het vliegveld aangekomen kregen we allemaal informatie en om kwart over 7 was het moment dan daar.. Het afscheid nemen..
Dit was echt heel erg moeilijk, nog meer dan ik had verwacht..
2 dagen daarvoor heb ik al afscheid moeten nemen van mijn vriendinnen, die een verrassingsafscheidsfeestje voor me hadden georganiseerd.. Super verrast was ik..
Ik kan me geen betere vriendinnen wensen..
Maar nu was het moment dan echt daar, eerst door de security, en toen door de douane.
Nog een laatste keer zwaaien en daar ging ik dan.. Mijn droom achterna..
Eenmaal in het vliegtuig zat ik naast Lydia, een meisje van dezelfde organisatie.
Ik was super blij dat ik naast iemand van de organisatie zat aangezien heel veel gewoon door het vliegtuig heen verspreid zaten.
We hadden het dan ook super gezellig, en dit maakte de 8,5 uur durende vlucht dan ook een stuk dragelijker (:

In New York aangekomen moesten we wachten op te koffers en dan door de immigratiedienst..
En echt, deze mensen zijn niet aardig hahaha.
Het was in New York toen 12.00 uur, maar in Nederland natuurlijk al 18.00 uur..
Ik zat samen met Rosa en nog 2 andere meiden op de kamer, wat echt super gezellig was!
We hadden alleen besloten om echt pas rond 9 uur te gaan slapen zodat de Jetleg wat minder zou zijn.
Dat was dus een lange dag..

De volgende dag begon het dan.. De New York oriëntatie.
Ik zat in een super leuke groep en iedereen had er heel veel zin in..
De 2 dagen in New York hebben we alle hoogtepunten bezocht en het was geweldig.
Time square, 5th Avenue, Central park, Statue of Liberty en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik zal deze New York trip nooit vergeten, wauw..

Die zaterdag moest ik om 3 uur al opstaan want om 4 uur moest ik, samen met de andere meiden uit mijn kamer die rond dezelfde tijd vlogen, naar het vliegveld.
We zouden van het hotel om 3 uur een wake up call krijgen, maar wij hadden de wekker al rond half 3 gezet zodat we ons niet zouden verslapen.
Maar natuurlijk.. Wij slapen door onze wekker heen en de wakeup call was niet doorgegeven.
Dus om kwart voor 4 stond Daan, onze begeleider, als een gek op onze deur te kloppen.
Evengoed nog haasten dus hahaha.

Ik was super zenuwachtig voor mijn doorvlucht en overstap.
Ik moest dit namelijk helemaal alleen doen..
Mijn vlucht was super raar want ik vloog eerst naar het zuiden, Philidelphia, waar ik moest overstappen om weer naar het noorden, Albany, te vliegen..
Ik had maar 25 minuten om over te stapprn, dus ik wist al van tevoren dat ik moest haasten en ik was zó zenuwachtig om alles alleen te doen.
Normaal loop ik op het vliegveld gewoon achter mijn ouders aan en zie ik het allemaal vanzelf wel, ik beland uiteindelijk toch wel in het vliegtuig.
Maar nu stond ik er echt alleen voor.
Toen ik eenmaal in het vliegtuig zat werd mijn trolley (waar mijn vliegticket inzat) afgepakt, waar ik niks van snapte. Toen bleek het vliegtuig ook nog vertraging te hebben en dat kon ik al helemaal niet gebruiken voor mijn overstap, aangezien de tijd..
Stressen dus..
Uiteindelijk kreeg ik mijn trolley terug, hij werd afgepakt omdat het vliegtuig te klein was.. Dus kijn vliegticket had ik gelukkig ook weer terug..
Toen snel rennen naar de gate en ik was net optijd voor mijn vlucht..
Wat een opluchting voelde ik toen ik eindelijk in het vliegtuig naar Albany zat..
Ik was best trots op mezelf, want ik zag zo tegen mijn doorvlucht op.
Eenmaal daar aangekomen stond mijn gastgezin op me te wachten en zijn we ergens gaan ontbijten..

Ik zit nu inmiddels iets meer dan een week bij mijn gastgezin en ze zijn allemaal super aardig.
Het is wel allemaal heel erg anders en wennen.
Mijn gastgezin heeft niet de luxe die ik thuis heb en dat is wennen.
Ik denk dat ik hier uiteindelijk juist heel veel van leer en dat dit juist wel goed voor me is.

In de tijd dat ik hier ben hebben we al best veel leuke dingen gedaan.
Ik heb een paar vrienden van April, mijn gastzusje, leren kennen..
We zijn ook gaan bowlen, en ik wist niet dat het nog echt bestond, maar ze hebben daar dus gewoon een jukebox! Hahaha
Gisteren ben ik met mijn gastmoeder, gastbroer en gastzusje naar de Drive Ins geweest..
En ja, dat bestaat dus ook echt nog.
Je zet de radio van je auto op een bepaalde zender en dan kan je vanuit de auto op een groot scherm de film kijken..

Ik zit in een klein dorpje, genaamd Hudson Falls.
Alles is hier best afgelegen, maar er zit om elke hoek bijna een Subway en een Dunkin Donuts.

De eerste paar dagen waren heel moeilijk voor me en ik had veel heimwee.
Maar elke dag gaat het beter en beter..
Deze uitdaging is groter dan van tevoren gedacht, maar ik ga hem aan en ik geef niet op.
Ik hoop dat ik me hier snel thuis ga voelen en dat ik de tijd van mijn leven ga hebben.

Lieve papa en mama, bedankt dat jullie mij deze kans hebben gegeven, ik hou van jullie.

Ik hou iedereen snel op de hoogte!

Dikke kus!